Roma Dönemi sarnıç yapısı (kuzeyden görünüş) (Kadıoğlu, 2021, 308, Figür 137)
Kentin güneybatısında bulunan Roma Dönemi Sarnıcı alçak bir tepenin eteklerinde ve doğu-batı yönlü topografyaya uygun bir şekilde inşa edilmiştir. Çeşme işlevine yönelik herhangi bir bulguya rastlanılmayan yapının sadece su depolamak amacı ile kullanıldığı ve olasılıkla 200 m kadar güneydoğuda bulunan Roma Hamamı’na su sağladığı düşünülmektedir. Kullanılan malzeme, teknik ve işçilik bakımından yapı Roma İmparatorluk Dönemi’ne (MS 1.-2. yüzyıllar) tarihlenmektedir.
Yapı dikdörtgen planlı, 47 m uzunluğunda ve 6,80 m genişliğinde inşa edilmiştir. Yapının kuzey cephesi 16 adet ve batı cephesi ise 2 adet kör kemere sahiptir. Kemerler yaklaşık 2,85 m yüksekliğinde ve açıklıkları 1,70 m ile 2,20 m arasında değişmektedir. Doğu ve güney duvarlar günümüzde tamamen toprak altında kalmıştır. Güney duvar olasılıkla inşa edildiği dönemde de güneyindeki toprak dolgu ile desteklenmiştir. Güney duvar üzerinde yapıyı ortalayan ve zeminden yaklaşık 3,50 m yüksekte bulunan boşluğun yapıya su girişi için kullanıldığı düşünülmektedir.
Sarnıcın üstü kireç harçlı moloz taş örgü tekniği ile inşa edilen beşik tonoz ile kapatılmıştır. Zeminden üst kısmına kadar 5,40 m yüksekliğindeki beşik tonoz iç taraftan 4 adet kemer ile desteklenmiştir. Yaklaşık her 8 m’de bir inşa edilmiş olan bu kemerler, beşik tonozu alt taraftan desteklediği gibi su haznesinin de bölümlendirilmesini sağlamış olmalıdır. Zeminden beşik tonozun başlangıcına kadar derinliği 3 m olan sarnıcın minimum su kapasitesinin 542 metreküp/tondur. Beşik tonozun başlangıcına kadar olan iç duvarlar sızdırmazlık sağlaması amacıyla 10-12 cm kalınlığında harçla sıvanmıştır. Tonoz başlangıç kotunun üzerinde, kuzeyde ve güneyde bulunan boşlukların yapıda toplanan suyun havalandırılarak sağlıklı kalmasını sağladığı düşünülmektedir.
Teos ve yakın çevresi arkeolojik haritası (Kadıoğlu, 2021, 25, Harita 4)